بریده‌ای از کتاب مادر اثر ماکسیم گورکی

دائما از خودم می‌پرسم که محل من کجاست و اونو پیدا نمی‌کنم. باید با مردم حرف زد و من این کار رو بلد نیستم...همه چیزو می‌بینم...تموم خفت‌ها و خواری‌های بشر رو حس می‌کنم...و از بیان اونها عاجزم...روح گنگی دارم.