بریده‌ای از کتاب چشم هایش اثر بزرگ علوی

آقای ناظم ، بعضی چیز ها را نمی شود گفت . بعضی چیز ها را احساس می کنید . رگ و پی شما را می تراشد ، دل شما را آب می کند ، اما وقتی می خواهید بیان کنید می بینید که بی رنگ و جلاست . مانند تابلوئیست که شاگردی از روی کار استاد ساخته باشد . عینا همان تابلوست . اما آن روح ، آن چیزی که دل شما را می فشارد ، در آن نیست .