بریده‌ای از کتاب زلیخا چشم هایش را باز می کند اثر گوزل یاخینا

ولی مرگ در هر حال در کمین همه بود. یا در خودشان جریان داشت یا اطرافشان پرسه میزد، مثل گربه‌ای که به پاها بچسبد و ولت نکند، یا پری که روی لباس بنشیند، یا نفسی که در ریه‌ها بریزد. مرگ همه‌جا بود؛ زیرک‌تر، باهوش‌تر و تواناتر از زندگی احمق که همیشه بازنده بود.