بریده‌ای از کتاب بنت انجیر اثر محمد رمضانی فرخانی

همین جوری زل زده بود به آسمان پس مرا نادیده گرفت پس روی لب هایت ریخت باران در باران خداحافظی چقدر بزرگ است!