میخواهم مثل یک گلوله مهربان یک راست به قلبت راه پیدا کنم تا تو با انگشتان خودت مرا که در سینه ات فرو رفته ام بیرون بکشی و بعد پرده رستاخیز صبح را کنار بزنی و بگذاری سر زمین آزادی ام را بنگرم

ایکاروس ایکاروس پوستر آزادی های جوان را می بینی که چگونه به عنوان جسد هایی بی شناسنامه روی هم تلنبار می شوند؟

در باران که می دوی در باران که خیس می شوی میان لذت و لرزش صبر کدام رنج سر به مهر در شادمانی اندامت به تقلا می افتد و سبکسری های بی تابانه جانت را به تماشای جهان می گذارد؟

ومن، پيش از اين ها ((به کسانی نامه سپردم که دورش انداختند و نامه را کسانی باز آوردند که به حسابشان نمی آوردم.))