بریده‌ای از کتاب سیر عشق اثر آلن دوباتن

اگر ربیع و کرستن به عنوان شخصیت های یک رمان می توانستند ماجرای زندگی خودشان را بخوانند (البته اگر نویسنده اندکی مهارت داشت) ممکن بود احساس تأسف شدید و زودگذر اما مؤثری از وضعیت بدی که ابداً شایسته آنان نیست پیدا کنند در نتیجه یاد می گرفتند که برخی از کشمکش هایی را که شب وقتی بچه ها خوابند بر سر موضوعاتي ظاهراً مسخره اما حقيقتاً بسیار مهم و برجسته پیش می آید برطرف کنند؛ مثل موضوع مهم اتو کردن