بریده‌ای از کتاب مربی و تربیت اثر محی الدین حائری شیرازی

اگـر انسـان راه را درسـت انتخـاب کنـد و راه تربیت را اصیل و انسـانی انتخـاب کـرده باشـد، تربیـت «دوطرفـه» خواهـد شـد؛ به این ترتیـب کـه در حیـن اینکه دارد دیگری را می سازد، خودش هم ساخته می شود؛ دیگری را دارد تعمیر می کند، خودش هم تعمیر می شود؛ دیگری را دارد به نور می آورد، خودش هم به نور می آید. اثر طبیعی تربیت این است که مربی از تربیت کسب نور می کند، نه اینکـه نـور از دسـت می دهد