بریده‌ای از کتاب نامه به پدر اثر فرانتس کافکا

من بیش از حد سر به فرمان بودم، پاک ساکت می‌شدم، به کناری می‌خزیدم و فقط وقتی جرأت می‌کردم جم بخورم که از تو دور بودم. آن‌قدر دور که دست او لااقل به طور مستقیم به من نمی‌رسید. تو آنجا ایستاده بودی و هر رفتاری را به حساب "مخالفت" می‌گذاشتی، در حالی که همه‌اش فقط و فقط نتیجه‌ی بدیهی قوت تو و ضعف من بود.