بریده‌ای از کتاب شب های روشن اثر فیودور داستایفسکی

بعضی موقع ها دوست دارم این یک دقیقه ها رو فریز و ضبط کنم و هرموقع که گیر کردم تو زندگی، دکمه پخشش رو بزنم.
اما امان از ذهن فراموشکار انسان....

و وای از حس یادآوری اون یک دقیقه و لبخندی که آروم‌آروم روی لب نقش می بنده. :)