بریده‌ای از کتاب چگونه عزت نفس خود را بسازیم؟ اثر علی آبیار حسینی

آینده نوعی میل است. آینده نوعی وهم است؛ چون ما نمی‌دانیم تا چه زمانی زنده‌ایم. فرض گرفته‌ایم که در آینده زنده خواهیم بود. این در حالی است که آینده از نوع عدم است و در اختیار ما نیست. آینده به هیچ وجه تحت کنترل ما نیست. تنها می‌توانیم چشم‌اندازی برای خودمان داشته باشیم تا براساس آن، به زندگی‌مان شکل دهیم. نباید آینده را جدی گرفت. آنچه در اختیار داریم، همین لحظهٔ حال است! تمام.