بریده‌ای از کتاب چمدان های باز: روایت هایی از زندگی مهاجران در آمریکا اثر سیدمحسن روحانی

کاش همون ۱۴۰۰ این کتابو می‌خوندم!
تو ۱۴۰۴ چقدر درد داره خوندن این کلمات, در مدح سازمان ملل! در تحسین کارایی ngoها!  مهد آزادی بیان خطاب کردن آمریکا!
همین الان که راوی داره طرز غلاف کردن تعصب و غیرت رو آموزش میده، اسرائیل داره بچه‌هایی که توی صف آب هستن رو با شلیک مستقیم می‌کشه!
باید از نویسنده پرسید، از نظر حقوقی تحریم آب و غذا  هم زیرمجموعه تحریم‌های اقتصادی‌ محسوب میشن، نه؟