بریده‌ای از کتاب صبح ساحل: حوادث عصر امام صادق (ع) اثر مهدی خدامیان آرانی
1403/6/29
صفحۀ 2
امام زمان علیه‌السلام در مكّه ظهور خواهد نمود، او پيراهن يوسف علیه‌السلام را به تن خواهد كرد، امّا چرا؟ زيرا پيراهن يوسف علیه‌السلام، يك لباسى معمولى نيست، بلكه لباسى ضدّآتش است. پيراهن يوسف علیه‌السلام در اصل از ابراهيم علیه‌السلام بود. هنگامى كه نمرود مى‌خواست ابراهيم علیه‌السلام را به جُرم خداپرستى در آتش اندازد، جبرئيل به زمين آمد تا بزرگ پرچمدار توحيد را يارى كند. او همراه خود لباسى از بهشت آورد. با اين لباس، ابراهيم علیه‌السلام در آتش نسوخت. پس از ابراهيم علیه‌السلام، اين لباس به فرزندان او به ارث رسيد تا اين كه لباس يوسف علیه‌السلام شد و عامل روشنى چشمان يعقوب! اين لباس نسل به نسل گشت تا پيامبر اسلام و بعد از او امامان معصوم عليهم‌السلام، يكى بعد از ديگرى به ارث بردند. خداوند اين پيراهن را براى امام زمان نگه داشته است، آتش نمرود بزرگ‌ترين آتش آن روزگار بود، يك بيابان آتش كه شعله‌هاى آن به آسمان مى‌رسيد، نمرود با امكاناتى كه در اختيار داشت آتشى به آن بزرگى برپا كرد و ابراهيم علیه‌السلام را ميان آن آتش انداخت؛ امّا خدا، پيامبر خود را با آن پيراهن يارى كرد و در روز ظهور همان پيراهن در تن امام زمان خواهد بود. [...] در روز ظهور هم بشر هر چه پيشرفت كرده و هر فن‌آورى جديدى داشته باشد بايد بداند كه امام زمان با عصای موسی علیه‌السلام به مقابله با دشمنان خواهد رفت. اين عصا، يك عصاى معمولى نيست، بلكه هر دستورى را كه امام به آن بدهد، انجام مى‌دهد. آنچه كه بشر به دست خود ساخته است توسط اين عصا بلعيده مى‌شود. (امام باقر علیه‌السلام) هنر بشرِ آن روز سحر و جادو بود، هنر بشر در روز ظهور هر چه مى‌خواهد باشد، آن عصا به اذن خدا مى‌تواند مقابل آن بايستد.
امام زمان علیه‌السلام در مكّه ظهور خواهد نمود، او پيراهن يوسف علیه‌السلام را به تن خواهد كرد، امّا چرا؟ زيرا پيراهن يوسف علیه‌السلام، يك لباسى معمولى نيست، بلكه لباسى ضدّآتش است. پيراهن يوسف علیه‌السلام در اصل از ابراهيم علیه‌السلام بود. هنگامى كه نمرود مى‌خواست ابراهيم علیه‌السلام را به جُرم خداپرستى در آتش اندازد، جبرئيل به زمين آمد تا بزرگ پرچمدار توحيد را يارى كند. او همراه خود لباسى از بهشت آورد. با اين لباس، ابراهيم علیه‌السلام در آتش نسوخت. پس از ابراهيم علیه‌السلام، اين لباس به فرزندان او به ارث رسيد تا اين كه لباس يوسف علیه‌السلام شد و عامل روشنى چشمان يعقوب! اين لباس نسل به نسل گشت تا پيامبر اسلام و بعد از او امامان معصوم عليهم‌السلام، يكى بعد از ديگرى به ارث بردند. خداوند اين پيراهن را براى امام زمان نگه داشته است، آتش نمرود بزرگ‌ترين آتش آن روزگار بود، يك بيابان آتش كه شعله‌هاى آن به آسمان مى‌رسيد، نمرود با امكاناتى كه در اختيار داشت آتشى به آن بزرگى برپا كرد و ابراهيم علیه‌السلام را ميان آن آتش انداخت؛ امّا خدا، پيامبر خود را با آن پيراهن يارى كرد و در روز ظهور همان پيراهن در تن امام زمان خواهد بود. [...] در روز ظهور هم بشر هر چه پيشرفت كرده و هر فن‌آورى جديدى داشته باشد بايد بداند كه امام زمان با عصای موسی علیه‌السلام به مقابله با دشمنان خواهد رفت. اين عصا، يك عصاى معمولى نيست، بلكه هر دستورى را كه امام به آن بدهد، انجام مى‌دهد. آنچه كه بشر به دست خود ساخته است توسط اين عصا بلعيده مى‌شود. (امام باقر علیه‌السلام) هنر بشرِ آن روز سحر و جادو بود، هنر بشر در روز ظهور هر چه مى‌خواهد باشد، آن عصا به اذن خدا مى‌تواند مقابل آن بايستد.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.