بریده‌ای از کتاب زندگی خوب (پژوهش 84 ساله دانشگاه هاروارد درباره شادکامی چه می گوید) اثر رابرت والدینگر

... ما اسم این نگرش را «تلهٔ تو همیشه/تو هیچ‌وقت» گذاشته‌ایم. روابط ما با اعضای خانواده‌مان از اولین سال‌های زندگی آغاز می‌شود، پس انتظاراتمان از رابطه با هرکدام‌شان طوری در ذهن‌مان حک می‌شود که هر رویدادی – ولو خیلی ظریف – معمولاً با همان الگو تطابق می‌یابد. باید به یاد داشته باشیم که همان‌طور که خودمان بزرگ‌تر می‌شویم و در طول زندگی تغییر می‌کنیم، اعضای خانواده‌مان نیز تغییر می‌کنند. اگر همواره به تصویر ذهنی‌ای که از آن‌ها داریم اطمینان داشته باشیم، شاید متوجه نشویم که چقدر تغییر کرده‌اند.