بریده‌ای از کتاب کمدی منطق: سفری حماسی در پی حقیقت اثر کریستوس اچ. پاپادیمیتریو

به نام او جای چیزی که میخواهم بنویسم اینجا نیست اما فکر نمی‌کنم ضرر داشته باشد. نظر من درباره حرف‌هایم عوض شده است.یعنی الان فکر می‌کنم آن حرفم لز روی هیجان بعد خواندن ان کتاب بوده است پس تصمیم گرفتم که حرف‌هایم را دوباره بگویم. گفته بودم که منطق ادعای یقین دارد اما الان که کمی بیشتر فکر کردم و بیشتر خواندم و بیشتر پرسیدم،فهمیدم که اینطور نیست. گفته بودم منبع قابل اعتمادی در دنیا نداریم درصورتی که کمی فکر کردم دیدم که خواستن آن حجم از دقت کار عجیب و به نظر استادم اشتباه است.درواقع وسواس است.درباره حرف‌های استادم فکر کردم دیدم که درست است. در این چند هفته بیشتر از منطق خواندم.فضای منطق فضایی است که خیلی زیاد برای من دوست‌داشتنی است و زمانی که یادداشتی درباره منطق ریاضی(دکتر محمد اردشیر) دادم آن موقع درواقع درادامه یادداشت‌هایم درباره کمدی‌منطق دادم. به‌قول یکی از اساتید حوزه‌رفته‌ی ما و السلام علیکم و الرحمه‌الله و برکاته!