بریده‌ای از کتاب داستان انقلاب در ایران و جهان اثر محمدرضا سرشار

آیا زندگی انقلابی ها، کارگران، کشاورزان، دانش آموزان، نظامیان و رزمندگان دفاع از میهن، روحانیان، و مجاهدان راه حق و عدالت، کسبه و بازاریان، دانشمندان، مخترعان، مکتشفان، ورزشکاران و... را، در حالی که وجود دارند؛ و از قضا اکثریتِ افراد جوامع انسانی را تشکیل می دهند و بسیاری از آنها نقشی به مراتب مفیدتر و مؤثرتر از روشنفکران و شبه روشنفکرانِ واخوردهٔ مأیوس پوچگرا در حرکت چرخ ها و تغییر و تحولات جوامع انسانی بازی می کنند، نباید نوشت؟!