بریده‌ای از کتاب انجامش بده!: شما همان کاری هستید که انجامش می دهید! اثر فاطمه جابیک

دلیل اینکه قول‌های شما بسیار شکننده‌اند، یک عمر خم شدن، شکستن، تغییر و رها کردنِ آن‌هاست. حتی وقتی قول می‌دهید، می‌دانید که واقعا قول نیست. بیشتر شبیه به گفتن جمله‌ای با نیت خوب است که بسته به آب‌و‌هوا، پول، زمان، احساسات، روحیه، خوب‌پیش‌رفتنِ کارها، و... ممکن است اتفاق بیفتد یا نیفتد. با گذشت زمان، رابطه‌ی شما با آنچه می‌گویید، رقیق و فاقد هرگونه حقیقت یا نیروی شخصی می‌شود. بعد از خود می‌پرسید که چرا زندگی‌تان به چنین روزی افتاده است! حتی ممکن است ببینید که مرتب از قول‌دادن دارید اجتناب می‌کنید تا مطمئن شوید راه فراری برای خودتان باقی گذاشته‌اید. می‌دانید، بدون هرگونه تعهد، دیگر خودتان را پیش کسی خراب نمی‌کنید، درست است؟ حتی اگر هم قول بدهید، درباره‌ی چیزهای راحت قول می‌دهید که تقریبا مطمئنید می‌توانید پای آن بایستید. به این می‌گویند زندگی کردن در حیطه‌ی آسایش خود!