بریده‌ای از کتاب سمفونی مردگان اثر عباس معروفی
1404/3/16
4.3
358
صفحۀ 11
آدم‌ها هم مثل درخت‌ها بودند. یک برف سنگین همیشه بر شانه‌های آدم وجود داشتو سنگینی‌اش تا بهار حس می‌شد. بدی‌اش این بود که آدم‌ها فقط یک بار می‌مردند. و همین یک‌بار چه فاجعه دردناکی بود.
آدم‌ها هم مثل درخت‌ها بودند. یک برف سنگین همیشه بر شانه‌های آدم وجود داشتو سنگینی‌اش تا بهار حس می‌شد. بدی‌اش این بود که آدم‌ها فقط یک بار می‌مردند. و همین یک‌بار چه فاجعه دردناکی بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.