بریده‌ای از کتاب گزیده شعر محمد شمس لنگرودی اثر فاطمه سالاروند

آرام باش عزیز من آرام باش حکایت دریاست زندگی گاهی درخشش آفتاب برق و بوی نمک ترشح شادمانی گاهی هم فرو می‌رویم چشم‌های‌مان را می‌بندیم همه جا تاریکی است... آرام باش عزیز من آرام باش دوباره سر از آب بیرون می‌آوریم و تلألؤ آفتاب را می‌بینیم..