بریده‌ای از کتاب خانواده تیبو: جلد دوم اثر روژه مارتن دوگار

این فصل‌ها خیلی سنگین و تکان‌دهنده‌ست، اصلا یه جور خاصی قلب آدم رو به درد میاره.
 انگار این منم که تو بستر مرگ افتادم...
ولی نه...
برای منم مرگ یه کلمه‌ست بین همهٔ کلمات دیگه...