بریدۀ کتاب

حقیقتش، زنان بسیار خوبی داریم. همیشه در نبودِ ما، تمام مسئولیت‌های زندگی را به تنهایی بر دوش می‌گیرند. آن هم با روی باز. دلیلش، فداکار بودن آن‌هاست. و شاید،،، و شاید یک دلیل دیگر هم برای این رضایتمندی ابدی وجود دارد: اینکه آن‌ها، کلاً از ما ناامید شده‌اند! از ما و از داشتن یک زندگی راحت و معمولی. باور کنید همسر آدمی مثل ما بودن، تحمل‌ناپذیرترین رنج ممکن است. مصیبت بزرگی است داشتن شوهری که هرگز نیست؛ حتی وقتی که در خانه است!