بریده‌ای از کتاب به زبان مادری گریه می کنیم اثر فابیو مورابیتو
1403/8/29
صفحۀ 146
من پنجره‌های دوجداره را دوست دارم، همان‌قدر که داستان را. و آن خلأ ناب، آن انقطاع و گسست از غوغای جهان که با بستن پنجره‌ای دوجداره به دست می‌آید را در داستان هم می‌‌یابم.
من پنجره‌های دوجداره را دوست دارم، همان‌قدر که داستان را. و آن خلأ ناب، آن انقطاع و گسست از غوغای جهان که با بستن پنجره‌ای دوجداره به دست می‌آید را در داستان هم می‌‌یابم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.