بریده‌ای از کتاب اندیشه در بحران: ژان پل سارتر در نگاهی کوتاه، ارنست کاسیرر در نگاهی کوتاه اثر شهریار زرشناس

ژان پل سارتر در ۱۹۲۸ در امتحان آگراگاسیون فلسفه شرکت کرد اما مردود شد. در ۱۹۲۹، دوباره در این امتحان شرکت کرد. این بار سارتر در امتحان نفر اول شد و سیمون دوبووار رتبه ی دوم را کسب کرد. سارتر و دوبووار در سال ۱۹۲۹ با یکدیگر آشنا شدند و این آشنایی به سرعت به یک دوستی بدل شد؛ دوستی ای که تا پایان عمر سارتر ادامه داشت. سارتر و دوبووار هیچگاه ازدواج نکردند، اما برای مدت زمان طولانی(و البته با وقفه های زمانی گاه و بیگاه) با یکدیگر زندگی کردند. روابط سارتر و دوبووار شبیه رابطه ی زن و شوهر بود، اما در عین حال هر یک در مواردی روابط جداگانه ای نیز و در رقابت‌های به اصطلاح عشقی و روابط حسادت آمیز وارد می شدند. البته سارتر بیش از بووار به دنبال هوسبازی و تنوع طلبی بود، در عین اینکه بووار نیز زن متعهد و پایبندی نبود.