بریده‌ای از کتاب خانه وارونه اثر آگاتا کریستی

آیا هیچ وجه مشترکی (میان قاتل ها) وجود دارد؟ راستش نمی دانم! اگر باشد، مایلم آن را غرور بخوانم. هرگز قاتلی ندیده‌ام که مغرور نباشد. در نود درصد مواقع، این غرور آن هاست که به سمت خرابکاری منحرفشان می کند. ممکن است وحشت از دستگیر شدن داشته باشند اما نمی توانند جلوی رجز خوانی و قلدر بازی خود را بگیرند و معمولاً خاطر جمع هستند که خیلی هوشیار تر از آنند که دستگیر شوند.