بریده‌ای از کتاب اگر فانوس ها حرف می زدند اثر شا کوزکی

دنیا از داستان‌های کوچک ساخته شده است. من معتقدم زندگی‌های عادی روزانه، همین زندگی‌هایی که شاید بی اهمیت به نظر برسند، به دنیا شکل می‌دهند. به نظر شما نشان دادن جزئیات این داستان‌های کوچک بهترین روش برای آشکار کردن مسائل بزرگ نیست؟