بریدهای از کتاب تاریخ اسلام (از جاهلیت تا رحلت پیامبر اسلامی (ص)) اثر مهدی پیشوایی
1402/11/29
صفحۀ 310
از عايشه نقل شده است كه روز مباهله پيامبر اسلام اين چهار تن را زير عباى مشكى رنگ و خطدار خود وارد كرد و اين آيه را تلاوت نمود: «إِنَّما يُرِيدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ البَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً. » [۳] همراهى اين چهار نفر با پيامبر اسلام در مباهله، مورد اتفاق دانشمندان شيعه و اهل سنت است و در منابع تاريخى و تفسيرى و حديثى فراوانى نقل شده است [۱] و محققان بر اين فضيلت بزرگ تأكيد كرده اند. ---------- [۳]: . (احزاب (۳۳): ۳۲) ؛ زمخشرى، پيشين. فخر رازى بدون نام بردن از عايشه، اين روايت را نقل كرده و اضافه مى كند: «بدان كه اين روايت در ميان اهل تفسير و حديث همچون حديث صحيح و مورد اتفاق است. » (تفسير كبير، ج ۸، ص ۸۲. ) شبلنجى مى گويد: «اين روايت از طرق متعدد صحيح نقل شده است. » (نورالأبصار، ص ۱۱۱. ) [۱]: . از آن جمله در منابع ياد شده در زير: تفسيرالكشّاف، ج ۱، ص ۱۹۳؛ مفاتيح الغيب، (تفسير الكبير)، ج ۸، ص ۸۲؛ الدرّ المنثور، (دارالفكر، ) ج ۲، ص ۲۳۱ تا ۲۳۳. (به نقل از حاكم، ابن مردويه، ابونعيم در كتاب الدلائل؛ مسلم، ترمذى، ابن المنذر، بيهقى در كتاب السنن، و ابن جرير)، تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۷۱؛ ابوسعيد واعظ خرگوشى، شرف النبى، ترجمۀ نجم الدين محمود راوندى (تهران: انتشارات بابك، ۱۳۶۱)، ص ۲۶۲؛ قاضى بيضاوى، انوارالتنزيل، (ط قديم رحلى)، ص ۷۴؛ نورالأبصار، ص ۱۱۱؛ مناقب على بن ابى طالب، ابن مردويه، تدوين و ترتيب و مقدمۀ: عبدالرزاق حرز الدين، ص ۲۲۶. اما مبسوطترين و گسترده ترين گزارش را در اين باره مرحوم سيد بن طاووس در كتاب الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرّة فى السنة، ج ۲، ص ۳۱۰-۳۴۸ آورده است. اما با وجود اين همه روايات حاكى از حضور اهل بيت در مباهله، برخى از مورّخان، برحسب گرايشهاى متعصبانه، روايات مباهله را دستكارى كرده و بر حسب سليقۀ خود، حذف و اضافه هايى در آن به عمل آورده اند، از آن جمله، بلاذرى، ابن كثير، و شعبى، نام على عليه السلام را از حديث مباهله حذف كرده اند! (ر. ك: فتوح البلدان، ص ۷۵، البداية والنهاية، ج ۵، ص ۵۴؛ الدرّالمنثور، ج ۲، ص ۲۳۲. ) و حلبى و زينى دحلان، عايشه و حفصه را نامزد حضور در مباهله قرار داده از عمر نقل نموده اند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود. «اگر با آنها (مسيحيان) مباهله مى كردم، دست على و حسن و حسين و فاطمه و عائشه و حفصه را مى گرفتم و حاضر مى شدم. » (السيرة الحلبية، ج ۳، ص ۲۳۶؛ السيرة النبوية و الآثار المحمدية، ج ۲، ص ۱۴۴-۱۴۵) و سيوطى از ابن عساكر نقل كرده كه پيامبر اسلام براى مباهله، ابوبكر و فرزندان وى، عمر و فرزندانش، عثمان و فرزندان وى، و على و فرزندان او را دعوت كرد!! (الدرّالمنثور، ج ۲، ص ۳۳۳. ) آثار جعل و تحريف در اين روايات به قدرى آشكار است كه نيازى به توضيح ندارد، فقط در حدّ اشاره يادآورى مى كنيم كه اگر كلمۀ «نساءنا» شامل همسران پيامبر نيز مى شد، چرا و چگونه تنها دو نفر از آنان (دختران دو خليفه! ) شايستگى حضور در مباهله را داشتند؟!
از عايشه نقل شده است كه روز مباهله پيامبر اسلام اين چهار تن را زير عباى مشكى رنگ و خطدار خود وارد كرد و اين آيه را تلاوت نمود: «إِنَّما يُرِيدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ البَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً. » [۳] همراهى اين چهار نفر با پيامبر اسلام در مباهله، مورد اتفاق دانشمندان شيعه و اهل سنت است و در منابع تاريخى و تفسيرى و حديثى فراوانى نقل شده است [۱] و محققان بر اين فضيلت بزرگ تأكيد كرده اند. ---------- [۳]: . (احزاب (۳۳): ۳۲) ؛ زمخشرى، پيشين. فخر رازى بدون نام بردن از عايشه، اين روايت را نقل كرده و اضافه مى كند: «بدان كه اين روايت در ميان اهل تفسير و حديث همچون حديث صحيح و مورد اتفاق است. » (تفسير كبير، ج ۸، ص ۸۲. ) شبلنجى مى گويد: «اين روايت از طرق متعدد صحيح نقل شده است. » (نورالأبصار، ص ۱۱۱. ) [۱]: . از آن جمله در منابع ياد شده در زير: تفسيرالكشّاف، ج ۱، ص ۱۹۳؛ مفاتيح الغيب، (تفسير الكبير)، ج ۸، ص ۸۲؛ الدرّ المنثور، (دارالفكر، ) ج ۲، ص ۲۳۱ تا ۲۳۳. (به نقل از حاكم، ابن مردويه، ابونعيم در كتاب الدلائل؛ مسلم، ترمذى، ابن المنذر، بيهقى در كتاب السنن، و ابن جرير)، تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۷۱؛ ابوسعيد واعظ خرگوشى، شرف النبى، ترجمۀ نجم الدين محمود راوندى (تهران: انتشارات بابك، ۱۳۶۱)، ص ۲۶۲؛ قاضى بيضاوى، انوارالتنزيل، (ط قديم رحلى)، ص ۷۴؛ نورالأبصار، ص ۱۱۱؛ مناقب على بن ابى طالب، ابن مردويه، تدوين و ترتيب و مقدمۀ: عبدالرزاق حرز الدين، ص ۲۲۶. اما مبسوطترين و گسترده ترين گزارش را در اين باره مرحوم سيد بن طاووس در كتاب الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرّة فى السنة، ج ۲، ص ۳۱۰-۳۴۸ آورده است. اما با وجود اين همه روايات حاكى از حضور اهل بيت در مباهله، برخى از مورّخان، برحسب گرايشهاى متعصبانه، روايات مباهله را دستكارى كرده و بر حسب سليقۀ خود، حذف و اضافه هايى در آن به عمل آورده اند، از آن جمله، بلاذرى، ابن كثير، و شعبى، نام على عليه السلام را از حديث مباهله حذف كرده اند! (ر. ك: فتوح البلدان، ص ۷۵، البداية والنهاية، ج ۵، ص ۵۴؛ الدرّالمنثور، ج ۲، ص ۲۳۲. ) و حلبى و زينى دحلان، عايشه و حفصه را نامزد حضور در مباهله قرار داده از عمر نقل نموده اند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود. «اگر با آنها (مسيحيان) مباهله مى كردم، دست على و حسن و حسين و فاطمه و عائشه و حفصه را مى گرفتم و حاضر مى شدم. » (السيرة الحلبية، ج ۳، ص ۲۳۶؛ السيرة النبوية و الآثار المحمدية، ج ۲، ص ۱۴۴-۱۴۵) و سيوطى از ابن عساكر نقل كرده كه پيامبر اسلام براى مباهله، ابوبكر و فرزندان وى، عمر و فرزندانش، عثمان و فرزندان وى، و على و فرزندان او را دعوت كرد!! (الدرّالمنثور، ج ۲، ص ۳۳۳. ) آثار جعل و تحريف در اين روايات به قدرى آشكار است كه نيازى به توضيح ندارد، فقط در حدّ اشاره يادآورى مى كنيم كه اگر كلمۀ «نساءنا» شامل همسران پيامبر نيز مى شد، چرا و چگونه تنها دو نفر از آنان (دختران دو خليفه! ) شايستگى حضور در مباهله را داشتند؟!
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.