بریده‌ای از کتاب پیاده روی؛ و سکوت، در زمانه ی هیاهو اثر ارلینگ کاگه
1404/3/15
صفحۀ 47
برخی کاربران از گذاشتن پست یا مطلب در شبکه‌های اجتماعی واکنش‌های خوبی دریافت می‌کنند، اما اکثرشان در انتظار توجه و پاسخ دیگران مانده‌اند. و هرچه این تعامل کمترپیش‌بینی‌پذیر باشد، کاربرانْ بیشتر به آن اعتیاد پیدا می‌کنند. نمی‌خواهید هیچ‌چیز از دستتان در برود. این امورات روزمره، موجب شادی و خشنودی آدم‌ها که نمی‌شود هیچ، موجبات ملال و یأس و انفعال و انزوایشان را نیز فراهم می‌کند. علت این امر برای بیشتر مردم FOMO است: «ترس غافل ماندن از چیزی» یا «ترس از دست دادن موقعیت و لحظه‌ای خاص.» ایال این ترس را بهترین محرک برای استفاده از اینستاگرام می‌داند. درست هم هست: اینستاگرام را کم ِ کم می‌توان اپلیکیشنی فوق العاده دانست. اما لحظه‌ای که ایال از آن حرف می‌زند، لزوما لحظه‌ای خاص نیست. برعکس، حتی می‌توان گفت لحظه‌های خاص در اینستاگرام کم پیدا می‌شوند، برای همین هم سعی می‌کنیم با هر چه هست، سر کنیم - و غالبا لحظه‌های پیش پا افتاده و تکراری‌اند که ثبت می‌شوند.
برخی کاربران از گذاشتن پست یا مطلب در شبکه‌های اجتماعی واکنش‌های خوبی دریافت می‌کنند، اما اکثرشان در انتظار توجه و پاسخ دیگران مانده‌اند. و هرچه این تعامل کمترپیش‌بینی‌پذیر باشد، کاربرانْ بیشتر به آن اعتیاد پیدا می‌کنند. نمی‌خواهید هیچ‌چیز از دستتان در برود. این امورات روزمره، موجب شادی و خشنودی آدم‌ها که نمی‌شود هیچ، موجبات ملال و یأس و انفعال و انزوایشان را نیز فراهم می‌کند. علت این امر برای بیشتر مردم FOMO است: «ترس غافل ماندن از چیزی» یا «ترس از دست دادن موقعیت و لحظه‌ای خاص.» ایال این ترس را بهترین محرک برای استفاده از اینستاگرام می‌داند. درست هم هست: اینستاگرام را کم ِ کم می‌توان اپلیکیشنی فوق العاده دانست. اما لحظه‌ای که ایال از آن حرف می‌زند، لزوما لحظه‌ای خاص نیست. برعکس، حتی می‌توان گفت لحظه‌های خاص در اینستاگرام کم پیدا می‌شوند، برای همین هم سعی می‌کنیم با هر چه هست، سر کنیم - و غالبا لحظه‌های پیش پا افتاده و تکراری‌اند که ثبت می‌شوند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.