بریده‌ای از کتاب یک جلوش تا بینهایت صفرها اثر علی شریعتی

آدم وقتی فقیر میشه، خوبی‌هاش هم حقیر میشه، اما کسی که زور داره، یا زر داره، «عیب» شو «هنر» می‌بینند، «چرند» هاشو «حرف حسابی» می‌شنوند، «آروغ‌های بی‌جا و نفرت‌بار» شو «فلسفه و دانش و دین» می‌فهمند، حتی «شوخی‌های خنک و بی‌ربط» او از خنده حضار رو روده‌بر می‌کنه!