بریده‌ای از کتاب آماندا: نمایش نامه در پنج پرده اثر ژان آنوی

Mais le Ciel nous donne des places, des fardeaux divers tous aussi lourds, des petits avantages tout de suite oubliés, des bouts de rôles tous aussi bêtes à jouer, croyez-le, ma pauvre enfant. «اما آسمان به ما جایگاه‌هایی می‌دهد، بارهایی گوناگون که همگی به یک اندازه سنگین‌اند، امتیازهای کوچکی که فوراً فراموش می‌شوند، و تکه‌هایی از نقش‌هایی که همگی برای بازی کردن به یک اندازه احمقانه‌اند، باور کن، دخترکم.»