بریده‌ای از کتاب ادب الهی: تربیت فرزند (تربیت در محیط خانوادگی، تربیت در محیط آموزشی، تربیت در محیط رفاقتی، تربیت در محیط شغلی) اثر مجتبی تهرانی

درباره‌ی اولاد در روایات سه تعبیر داریم: تعبیر اول این است که اولاد "میراث الهی" هستند. تعبیر دوم این است که فرزند امانتی الهی نزد ابوین است. تعبیر سوم این است که اولاد، ادامه‌ی وجودی ابوین در این نشئه هستند. لذا انسان نباید ادامه‌ی وجودش را منقطع کند و از بین ببرد؛ چرا که همه به دنبال بقا هستند و هیچ‌کس فنا را نمی‌طلبد. از طرفی هم انسان نباید در امانت خیانت کند. امانت‌داری جزء مفطورات است. فطرت انسان می‌گوید: خیانت قبیح است. از طرف دیگر گفتیم اولاد میراث الهی هستند؛ فلذا انسان نباید ارثیه را تلف کند. راه عدم انقطاع، جلوگیری از خیانت و هدر ندادن میراث الهی، ادب و تربیت است.