بریده‌ای از کتاب موسیو کمال اثر بهزاد دانشگر

کمال همیشه فکر کرده بود، رئیس جمهورها اقتداری آمیخته با تکبر دارند. دست کم تصویری که از رؤسای جمهور غرب در بخش های خبری دیده بود، چنین چیزی بود. افرادی عصا قورت داده با اخم هایی درهم کشیده. آن قدری خشک و بی روح که کسی جرئت نکند، بهشان چندان نزدیک شود. حالا اما سیدعلی خامنه ای بیشتر به یکی از اساتید مدرسه شان شباهت داشت. حتی کمی متواضع تر و ساده تر از آقای مهروی پور که مدیر مدرسه بود ...