بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود: اتحاد بزرگ اثر نادر ابراهیمی

دریای تفکرات را مَدِ غم چنان بالا می اورد که صاحب غم، همچون جزیره ای متروک ، جزیره ای بی قایق و تهی از حیات ، فریادِ خوفداز تنهایی بر می کشید و گمان می کرد که فرو خواهپد رفت و دیگر بر نخواهد آمد