بریده‌ای از کتاب قصه‌های همیشگی؛ آخرین نبرد اثر کریس کالفر

بچه‌ها رو بیشتر از بزرگسال‌ها دوست دارم. هرچقدر هم که دنیا تغییر کنه، بچه های دنیا عوض نمی‌شن. همه‌ی بچه‌ها با همون نیاز به عشق، احترام و درک متولد می‌شن. همگی ترس‌ها، عقاید و علاقه‌ مشترکی دارن. سر همشون درد می‌کنه برای کنجکاوی و تشنه‌ی دونستن و ماجراجویی هستن. مصیبت زندگی اینه که خیلی زود این چیزهارو از بچه‌ها میدزدن. اگه همون دیدگاه‌های جدید و خاصمون رو نگه می داشتیم، توی زندگی به چیزهای بزرگی میرسیدیم. فکرش رو بکنین دنیا چقدر جذاب میشد اگه میتونستیم همه‌چی رو از دریچه‌ی چشم بچه‌ها ببینیم.