بریده‌ای از کتاب ته خیار (سی داستان) اثر هوشنگ مرادی کرمانی

خواب می‌خواهم چه‌کار. وقتی ستاره ها و ماه بیدارند. وقتی جیرجیرک تا صبح می‌خواند. وقتی صدای نوک‌زدن دارکوب می‌آید. چرا بخوابم. شعر می‌آید تو سرم. سرم لب‌ریز می‌شود. بیرون می‌ریزد، می‌آید روی لب‌هایم، یواشکی قلم و کاغذ را از زیرِ بالشم برمی‌دارم و می‌نویسم.