بریده‌ای از کتاب عارفانه اثر مصطفی چمران
1404/7/22 - 17:06
4.3
3
صفحۀ 19
... می‌خواستم به دنیای قلب پناه ببرم و از عشق پناهگاهی بسازم و قلب محبوب را جایگاه ابدی خود کنم و در مطلقیت عشق آرامش بیابم و هنگامی که کوه های غم مرا خرد می‌کند و طوفان حوادث مرا مثل پر کاه به این طرف و آن طرف پرتاب می‌کند و امواج خروشان تاریخ مرا پایین و بالا می‌برد و لحظه‌ای سکوت و آرامش جسمی و روحی برای من نمی‌گذارد، آنگاه به عشق خود تکیه کنم و لااقل در دنیای غیر مادی روح و عشق تکیه‌گاه ثابتی داشته باشم! ولی آن هم برای من مقدور نشده است و احساس می‌کنم هرگز عملی نخواهد شد...
... می‌خواستم به دنیای قلب پناه ببرم و از عشق پناهگاهی بسازم و قلب محبوب را جایگاه ابدی خود کنم و در مطلقیت عشق آرامش بیابم و هنگامی که کوه های غم مرا خرد می‌کند و طوفان حوادث مرا مثل پر کاه به این طرف و آن طرف پرتاب می‌کند و امواج خروشان تاریخ مرا پایین و بالا می‌برد و لحظه‌ای سکوت و آرامش جسمی و روحی برای من نمی‌گذارد، آنگاه به عشق خود تکیه کنم و لااقل در دنیای غیر مادی روح و عشق تکیه‌گاه ثابتی داشته باشم! ولی آن هم برای من مقدور نشده است و احساس می‌کنم هرگز عملی نخواهد شد...
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.