بریده‌ای از کتاب به زبان مادری گریه می کنیم اثر فابیو مورابیتو

کسی که می‌خواند از واقعیت دست می‌کشد و غرق نوشته می‌شود او با رخنه در دنیای بسته و محصور روی کاغذ چشم بر جهان بیرونی می‌بندد. شب بر جان خواننده سایه می‌اندازد و او هم از همان موجوداتی می‌شود که نمی‌توانند چیزی را ناتمام رها کنند.