بریده‌ای از کتاب روح اسپینوزا: شفای جان اثر نیل گروسمن

جهان و هرچه در آن است، از جمله خودمان، جلوه و ترجمانِ سرشتِ خدا است؛ هرچه هست در درونِ خدا است؛ و بدین جهت، هر یاخته‌ای در جسم ما و هر فکری در ذهن ما جزء خودِ هستیِ خدا است. بدین سان، به معنایِ کاملاً حقیقی، ما اخگرهای الهی ایم که غبارِ نسیان بر ما نشسته است و هدفِ ما، در اینجا، بر روی زمین، باید چنان که احیاناً افلاطون تعبیر می‌کرد، به خاطر آوردن خداای باشد که از پیش بوده‌ایم...