بریده‌ای از کتاب انسان در جستجوی خویشتن اثر می رولو

حالِ هنرمندان زمانِ ما به کسی می‌ماند که در کشتی سرگردان بر امواج اقیانوس سعی می‌کند با عوض کردن طول موج رادیو با آدم‌های دیگر تماس بگیرد و حرفش را به آنها بگوید. اما فقط هنرمندان این چنین نیستند؛ همه ما نیز مثل هنرمندان خود را روحاً تنها، سرگشته و جدا از دیگران احساس می‌کنیم. و برای رفع این احساس تنهایی صحبت درباره مسابقات فوتبال یا بالا و پایین رفتن قیمت دلار و نظایر آن را وسیله قرار می‌دهیم چون در این امور است که با زبان یکدیگر آشنا هستیم.در نتیجه تجربیات شخصی و احساس‌های عمیق و درونی ما کنارتر و کنارتر گذاشته می‌شود و ما آدم‌هایی می‌شویم تهی‌تر و تنهاتر از پیش.