بریده‌ای از کتاب سو من سه اثر نرجس شکوریان فرد

آدم چون نمی تونه تنهایی به هرچی که می خواد برسه، خب باید کمک بگیره. از یه قدرتی، یه صاحب منصبی، یه کسی که من می گم اینقدر وجود داشته باشه که منت هم نذاره و همه جوره کمک کنه...آدم هم که این همه قدرت نداره مجبور مدام آویزون باشه. اما خدا همه چیز و همه توانی که بگی داره. «آویزون خدا باشی دیگه هستی. »