بریدهای از کتاب ده گفتار اثر مرتضی مطهری
1403/10/20
صفحۀ 164
فریضه یعنی واجب؛ از مادة «فرض» است که به معنی قطع و حتم و وجوب است. آنچه را ما الان به واجب و مستحب تعبیر می کنیم، در صدر اول به مفروض و مسنون تعبیر می کردهاند. البته کلمه وجوب و واجب در صدر اول هم استعمال داشته ولی بیشتر با کلمه فریضه و مفروض و فرض تعبیر می شده، اما کلمه مستحب به معنی ای که امروز استعمال می شود ظاهراً کلمه مستحدثی است که فقها اصطلاح کرده اند. کلمه مستحب به این معنی خاص، گذشته از اینکه در خود قرآن به کار نرفته در هیچ حدیثی هم تا آنجا که من به یاد دارم به کار نرفته و بلکه قدمای فقها هم این اصطلاح را نداشته اند، بعدها شایع شده است. در قدیم به آنچه ما امروز مستحب می گوییم مسنون یا مندوب می گفتهاند.
فریضه یعنی واجب؛ از مادة «فرض» است که به معنی قطع و حتم و وجوب است. آنچه را ما الان به واجب و مستحب تعبیر می کنیم، در صدر اول به مفروض و مسنون تعبیر می کردهاند. البته کلمه وجوب و واجب در صدر اول هم استعمال داشته ولی بیشتر با کلمه فریضه و مفروض و فرض تعبیر می شده، اما کلمه مستحب به معنی ای که امروز استعمال می شود ظاهراً کلمه مستحدثی است که فقها اصطلاح کرده اند. کلمه مستحب به این معنی خاص، گذشته از اینکه در خود قرآن به کار نرفته در هیچ حدیثی هم تا آنجا که من به یاد دارم به کار نرفته و بلکه قدمای فقها هم این اصطلاح را نداشته اند، بعدها شایع شده است. در قدیم به آنچه ما امروز مستحب می گوییم مسنون یا مندوب می گفتهاند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.