بریده‌ای از کتاب موسیو کمال اثر بهزاد دانشگر

مثلا یک روز به من زنگ زدند، گفتند با کمال حرف بزنم. گفتند: «هر روز روزه مستحبی می گیره. شب ها هم کم می خوابه. خیلی از شب رو داره نماز شب می خونه. از صبح زود هم درگیر درسه. عصرها رو هم که مؤسسه ست. خسته شده و داره بنیه ش ضعیف می شه. داره از درس هاش عقب میوفته.»