بریده‌ای از کتاب می‌خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم اثر بک سهی

امیدوارم کسانی که فکر میکنند به دید حقارت به آنها نگاه میشود و در نتیجه به دنبال پایان دادن روابطشان هستند آنهایی که مانند من احساساتی افراطی دارند، این متن را بخوانند. همه ما بعدهای مختلف داریم. همین نمی توانیم فقط به خاطر یک بعد به رابطه ای پایان دهیم یا آن را ادامه دهیم. ذهن من این را می داند اما قلبم در فهم آن مشکل دارد. غم روی سطح جاری میشود درست مانند روغن در حالی که شادی ته نشین میشود. اما مخزنی که هر دوی اینها را در بر میگیرد زندگی نام دارد و همین جاست که من آرامش و لذت را پیدا میکنم. من غمگینم، اما زنده ام و دارم به زندگی ادامه میدهم آرامش و لذت من همین است.