بریده‌ای از کتاب درباره تقسیم کار اجتماعی اثر امیل دورکیم

بی‌شک زمانی میرسد که قواعد، ستوه‌آور و خسته‌کننده میشوند، [...] هیچ تاسیسی نیست که در یکی از لحظات معین زندگی خود به انحطاط نگراید و علت آن است که نهاد نمیتوانید به موقع تغییر کند و در نتیجه از حرکت میماند و ساکن میشود و یا در یک خط، بطور یکجانبه، توسعه می‌یابد و درباره بعض از خصایص خود به مبالغه میپردازد. این وضع تاسیس را در به انجام رساندن خدماتی که بر عهده دارد ناتوان میسازد، اما همین مطلب را میتوان دلیل بر آن گرفت که باید در صدد اصلاح آن بود، نه اینکه برای همیشه بی‌فایده‌اش خواند و از میانش برداشت.