بریده‌ای از کتاب خانواده تیبو اثر روژه مارتن دوگار

گفت: «انقلاب! معلوم نیست چه آشی برایمان پخته اند! همه چیز را روی هم کوبیدن و دوباره از سر شروع کردن! عین بچه هایی که حمامک ماسه ای می سازند! احمقها! بروید شغلی برای خودتان دست و پا کنید!... به جای نالیدن از عیوب جامعه و تن ندادن به همکاری، بهتر است به آنچه فعلا هست بچسبید، به همین مکان و همین زمان، به همین صورت که هست ، و مثل ما کمر به کار ببندید و به جای دسیسه چیدن و خراب کردنی که فایده اش مسلم نیست، این عمر کوتاه بشری را در هر کار کوچکی که از دستتان بر می آید صرف کنید و به طور نسبی، به طور مفید بهترین کوشش ممکن را به کار ببرید!