بریده‌ای از کتاب دلبستگی کتابی اثر احمد اخوت

رالف والدو امرسون (۱۸۰۳_۱۸۸۲) [...] از جمله‌ی افرادی بود که دفتر یادداشت‌های روزانه داشت و بیشتر روزها مطالبی در این دفتر می‌نوشت و حتما تاریخ را ثبت می‌کرد (برخلاف دفتر یادداشت‌های پراکنده که معمولاََ فاقد تاریخ است). امرسون در روز سیزدهم ژوئیه ۱۸۳۶ می‌نویسد: هر کس باید کتاب مقدس خود را تدوین کند و در این کتاب واژه‌های موردعلاقه‌اش و جمله‌های دلی‌اش را بنویسد. دارید کتابی را می‌خوانید به دلایلی جمله‌هایی نظرتان را جلب می‌کنند. این‌ها را فوراََ، قبل از آن‌که یادتان برود، در دفترتان بنویسید. این‌ها منادیانی هستند که مانند غرش شیپورهای موسی، یوحنا، سنکا و شکسپیر ما را صدا می‌زنند و به خود می‌خوانند.