بریده‌ای از کتاب اوسنه ی گوهرشاد اثر سعید تشکری

سلام بر دلِ بایری که اکنون، با نوشتن - باز هم - سبز شده است و همین که تو مرا می‌خوانی. او خواسته است که ما، برای یکدیگر سبز شویم. و امیدوارم که یادمان، به یادِ هم بماند.