آنهایی که با آثار و قلم سعید تشکری آشنا هستند می¬دانند که در همه آثار این نویسنده مشهدی ردپایی از مشهد و ارادت به امام رضا(ع) به چشم می¬خورد. به قول خود نویسنده نقل به مضمون از کتاب اوسنه گوهرشاد چه کسی که لباس فراشی پوشیده چه کسی که تبلیغات می¬کند و چه پیشنماز و چه کسی که قلم می¬زند همه خود را خادم می¬دانند و این خادمی برایشان افتخار است. این خادم خوش قلم این¬بار با مکتوب کردن «اوسنه گوهرشاد» به آستان حضرت سلطان عرض ارادت کرده است. 
اینکه گوهرشاد کیست و چه کرده را کمتر کسی است که نداند. شاه¬بانوی مغول که به خاطر ارادت به ضامن آهو، موقوفات بسیاری در مشهدالرضا از خود به جا گذاشته که معروفترین¬ آنها مسجد گوهرشاد است. مسجدی جنب حرم که برای خیلی¬ها باب ورود به حرم است و رمز و راز و کششی در خود دارد که قابل توضیح نیست. 
اما چرا اوسنه گوهرشاد؟ مگر نه اینکه اسطوره¬ها و افسانه¬ها در هاله¬ای از رمز و راز و خیال پیچیده شدند. و مگر نه اینکه تشخیص مرز واقعیت و خیال در افسانه¬ها مرز باریکی است که بخش رویاگونه آن پررنگ¬تر است. پس چرا اوسنه گوهرشاد؟ گوهرشاد که افسانه نبود. یک شخصیت حقیقی و واقعی بود که در روزگار نه چندان دورتر از ما می¬زیست. چند صده پیش¬تر از ما در قیاس با هبوط آدم بر زمین روزگار طولانی¬ای نیست. بنابراین گوهرشاد هم نمی¬تواند افسانه باشد. اما سعید تشکری گوهرشاد را تبدیل به افسانه کرده. افسانه¬ای در دل یک داستان فانتزی. یا به قول خودش رمانک فانتزی. عنوانی که در اولین صفحه و پیشانی کتاب ذکر شده. عنوانی که تکلیف مخاطب را روشن می¬کند که این کتاب مناسب ذائقه¬اش هست یا نه. مخاطب آثار سعید تشکری می¬داند که در آثار او همیشه هاله¬ای از رویا وجود دارد. هرچند که این هاله خیلی هم پررنگ نباشد. اما وقتی با عنوان فانتزی مواجه می¬شود راحت¬تر دست به انتخاب می¬زند. عنوانی هوشمندانه که باعث می¬شود مخاطب اگر این کتاب را برای خواندن انتخاب کرد در میانه دلزده نشود. 
        

          ایده ی داستان خوب بود. این که نویسنده برود و قهرمانی که برای مقطع زمانی داستانش نیاز دارد، از یک زمان دیگر بیاورد.
شیوه ی روایت هم تا حدودی خلاقانه بود. ولی خب فقط خوب بود و موضوع و ایده ظرفیت این را داشت که خیلی بهتر شود و برای منی که کتاب خاطرات سیاسی بهلول را پیشتر خوانده بودم، یکی دو فصل این کتاب تکراری  بود.
        

          اوسنه گوهرشاد از اون رمان فیوریتای تاریخی و روایی ایه ک الله الله...

کتاب ب سه تا داستان تقسیم شده و ی جورایی بهم ربط پیدا میکنه، بیس موضوع راجع به واقعه گوهرشاد و قبل و بعد این حادثه ک تو دوره رضاقلدر بوده اتفاق میوفته... (قضیه حجاب و کلاه شاپور و تغییر پوشش مردم ایران مخصوصا مردم مشهد به پوشش اروپایی و...)
نویسنده ی جورایی با گوهرشاد و پریزاد که بانی مسجد گوهرشاد و مدرسه پریزاد هستن همراه میشه و به دل تاریخ میزنه
خلاصه اگه تاریخ دوست یا علاقمند به تاریخ معاصرید گزینه خوبیه😁
اوصیکم به خوندنش✌️🏻💚
        

          کتاب به قول خود نویسنده رمانک فانتزی است. تعدادی از شخصیت های داستان واقعی و تعدادی تخیلی هستند و داستان کلی کتاب درباره واقعه مسجد گوهرشاد و کشف حجاب رضاخانی در تیرماه  سال ۱۳۱۴ است.
احساس می کنم کتاب‌ بیشتر برای قشر نوجوان مناسب است.  در بخش های اول کتاب خود نویسنده هم در نقش کاتب وارد داستان می‌شود و این کتاب را در ابتدا جذاب می کند ولی به مرور کاتب یا همون نویسنده زیاد حرف می زند و دیگه رسما حوصله سر بر میشه. 🤭
در کل یک رمان کوچک و فانتزی است که احتمالا به کسی غیر از نوجوانان پیشنهادش نمیکنم آن هم برای به دست آوردن اطلاعات اولیه درباره یک واقعه تاریخی.🙃


        

          توی نگاه اول  مسخره بنظر میاد، ولی فقط باخوندن چن فصل از این رمانک غرق داستانش میشید.
اینکه با این نویسنده ی مهربون همسفر برای نجان یه واقعه ،اونمم بکمک یکی از سرشناخته ترینای ایران ینی 
《بانو گوهرشاد بیگم》.
از نظر من
این کتاب برای هر فانتزی خونی واجبه.
        

          او خواست که بسازی و بمانی
به قول سعید تشکری، نویسنده کتاب، اوسنه گوهرشاد یک رمانک فانتزی است.
صحبت‌های گاه و بی‌گاه نویسنده با خواننده، رفت و برگشت‌های زمانی، بین صفحات، رمان را صمیمی تر و طنز ظریف بین مطالب، ماجرا را خواندنی‌تر می‌کند.
کتاب را که می‌خوانی عشقت، مهر و محبتت به گوهرشاد خاتون زیاد و زیادتر می‌شود. 
عروس تیمور خان مغول و اینهمه مهربانی و بزرگی؟!
در بخش دیگری از کتاب سعید تشکری به عنوان راوی داستان با گوهرشاد بیگم بالای گنبد فیروزه‌ای گوهرشاد نشسته‌اند و واقعه دردناک مسجد گوهرشاد و آن لحظات تلخ تاریخ در زمان رضاخان را تماشا می‌کنند.
بعد از خواندن اوسنه گوهرشاد، عظمت و بزرگی این بانو پیش چشمم بیشتر شد.
یادم بمونه در #پاتوق_سفیران_کتاب، بیشتر ازش بگم برای رفقا
کتاب قشنگیه و قلم روان آقای تشکری
خدا رحمتشون کنه
این کتاب توصیه خواندنی من به شماست.
        

          کتاب خوبی بود هم به دلیل اینکه یکی از حوادث تاریخی را در قالب داستان بیان می کند و هم اینکه سبک خلاقانه ای داشت، نویسنده در میان فصول و حتی در بین متن به زبان عامیانه با مخاطب صحبت میکند.
ولی کشش کتاب زیاد نبود در کل خواندنش خالی از لطف نیست.
        

          در اولین نگاه مسخره است در نظر، ولی با خواندن چند صفحه از کتاب غرقِ در داستانش شدم.
اینکه با یک  نویسنده مهر بان همسفر میشوی برای نجات یکی از سرشتاخته ترین   واقعه   زن ایرانی.
《این رمانک برای هر فانتزی خون واجبه》
        

          یک کتاب چقدر می‌تونه ضعیف باشه؟ 
        

          نمیدونم شاید برای یک نوجوون جذاب باشه اما از نظر من خیلی رمان پخش و پلایی بود. به جز یک قسمت که تلگراف ها و یادداشت های مربوط به واقعه گوهرشاد رو آورده بود، بقیه ی داستان (سبک روایت البته) به دلم ننشست.
        

          سعید تشکری نیک مردی بود ،مردی ازجنس باران که برای مشهد وامام رضا کتاب های زیادی نوشت ،حیف که زود رفت 
دوست خوبی که قدرش را ندانستند سالها بااو دوست بودم اماافسوس روحش شاد
        

          همراهی و هم‌نشینی جذابی با استاد سعید تشکری.
خدا استاد تشکری رو رحمت کنه واقعا...
این کتاب رو چندین بار برداشتم که بخونم، هربار نشد. این دفعه بالاخره خوندمش و تازه متوجه شدم که چه کتاب بامزه‌ایه. هرچند موضوعش شاید چیز بامزه و شیرینی نباشه (وقایع قتل عام مردم در مسجد گوهرشاد، زمان پهلوی) اما سبک نویسنده بسیار نو و خیلی دلچسب بود.
علاقه‌ی وافر نویسنده به گوهرشاد بانو، چیز جالب دیگه‌ای بود که من با اینکه چندتا کتاب دیگه ازش خوندم، ولی متوجه نشده بودم که این علاقه اینقدر ریشه‌داره.
تعریف کردن وقایع تاریخی با این شیوه برای نوجوان‌های امروزی میتونه خیلی موثرتر از شیوه‌های دیگه باشه، ای کاش نویسنده‌های دیگه هم از این کار الهام بگیرن.
بسیار توصیه میشه... 

        

          بنظرم درباره گوهرشاد در کتاب غریب قریب به اندازه‌ی مکفی توضیح داده شده بود و بسیار هم عالی بود. این کتاب هم خالی از لطف نیست.
داستان فقط مختص بانو گوهرشاد است. البته با شیوه ای نو. که قطعا جذب آن خواهید شد.
        

          به یـاد راوی کوچـه پس کوچـه‌های خراسان زنده‌یاد سعـید تشکـری
 دور جدید«عصـرانه داستـان نویسان رضـوی» برگزار می‌شود. سه‌شنبه همین هفته 
(۱۲ اردیبهشت۱۴۰۲) ساعت ۱۷
مشهد، خیابان امام خمینی، روبروی باغ ملی فروشگاه مرکزی کتاب به نشر
 با دبیری: نویسنده، منتقد و کارشناس ادبی آقای علیرضـا مهـرداد
حضور در این دوره برای علاقمندان به داستان نویسی رایگان است
جهت هماهنگی و کسب اطلاعات بیشتر به ما پیام دهید
۰۹۰۲۷۶۵۲۰۰۸
        

          اوسنه در لغت به معنای افسانه است. کتاب اوسنه‌ی گوهر شاد مجموعه داستانک به هم پیوسته فارسی و روایت هم گام با داستانی نو و مبتنی بر حقیقت ، از واقعه 21 تیر، شهادت و سرکوب خونین قیام مردم در مسجد گوهرشاد و حرم مطهر رضوی و زندگی گوهرشاد بیگم در دوره تیموریان است. این رمان با استقاده از تکنیک فانتزی و جان بخشی به شخصیت های داستان در زمان‌های مختلف موقعیت‌های فوق العاده‌ای برای خوانندگان خلق می‌کند.
        

          یک رمان خوب فانتزی از واقعه قیام مسجد گوهرشاد
        

          رد پای مشهدالرضا در این داستانِ سعید تشکری به واقعه‌ی مسجد گوهرشاد می‌رسد! هرچند که من با ذهنیتی که از داستان‌های قبلی این نویسنده داشتم و عنوان کتاب، انتظار داشتم با داستانی تاریخی از ساخت مسجد گوهرشاد مواجه شوم...
از سوی دیگر، انتظار این سبک فانتزی‌نویسی را از سعید تشکری نداشتم!

نویسنده دو زمان و سه گروه را در داستان به هم متصل کرده! یکی زمانی است که گوهرشاد را به سمت مشهد می‌برند؛ و دیگری، زمان کشف حجاب و واقعه‌ی خونین مسجد گوهرشاد، که در این زمان از یک سو صادق است که در حال تدارک مقدمات ازدواجش است و از سوی دیگر پاکروان و همسرش که می‌خواهند مشهد را اروپا کنند!

ایده‌اش ایده‌ی جالبی بود، این که شخصیت‌های مختلف را واسطه‌ی پیوند زمان‌های متفاوت کنی تا مقابله‌ و تفاوتشان را نشان دهی؛ اما اجرای این ایده، به دل نمی‌نشست! 
من فکر می‌کنم هریک از این دو زمان به تنهایی قابلیت این را دارند که یک رمان تاریخی باشند اما آن چه در این داستان دیدم، بنظرم بیش از هرچیز، از دست دادن این ظرفیت بود!


        

          برای من که نزدیک چهار فصل طول کشید تا روند داستان دستم بیاد،اولین بار بود این مدل کتابی رو می خوندم.
راستش مدل این کتاب اینه که خب چند تا وجه داستانی مختلف داره،هر فصل داره وجهش عوض میشه؛ و حتی نوع روایت تغییر میکنه!یعنی اگه فصل اول راوی سوم شخصه،بعدی میشه دوم شخص،باز  چند فصل میشه اول شخص.واقعا داشتم گیج می شدم.تازه به نظرم چند تا شخصیت فرعی هم بودن که وجودشون با عدم یکسان میکرد.
خلاصه که خیلی لذت نبردم از کتاب و نیم ستاره رو هم برای همین نکاتی که گفتم کم کردم
        

          با سلام و درود به روح آقای سعید تشکری که به تازگی درگذشتند.

کتاب اوسنه گوهرشاد طبق گفته‌ی نویسنده یک رمانک فانتزی هست در مورد واقعه‌ی مسجد گوهرشاد که در زمان رضاشاه و ماجرای کشف حجاب روی داد.
نویسنده برای روایت داستانش بانوگوهرشاد رو از گذشته‌ی دور به زمان رضاشاه آورده.
یک سری از اطلاعات کلی کتاب در مورد گوهرشاد و واقعه‌ی صحن گوهرشاد برام مفید بود.
ولی متن کتاب برام جالب نبود.
به نظرم ایده‌ی کار خیلی قشنگ بود ولی اونطور که باید کار درنیومده بود. جاهایی که نویسنده با شخصیت‌ها صحبت میکرد کار رو خیلی پیش پا افتاده میکرد و به نظرم شیوه‌ای که به کار برده بود برای ماجرای به این بزرگی قشنگ نبود.

البته من با نوع نگارش آقای تشکری آشنایی ندارم و این اولین کتابی هست که ازشون خوندم و با یک کتاب قضاوتشون نمیکنم.

پی‌نوشت:کوتاه و ساده بود و  یک روزه خوندمش، با وجود شیطنت‌های این طفل🥰
        

          اوسنه به گویش مشهدی همون افسانه است...فکر نویسنده و خلاقیتش برای نوشتن کتاب رو دوست داشتم...اینکه خودشو وارد تاریخ کرده و خودشو نزدیک به گوهرشاد تصور کرده..خوب جالبه دیگه... توی صحبت هاش با گوهرشاد به طرز صحبت مردم امروز و مردم چند قرن پیش توجه کرده طوری که کاملا خواننده ی کتاب فاصله زمانی این دو نفر رو داخل داستان با هم حس می کنه...
 اینکه انقدر برای گوهرشاد احترام بسیار زیادی قائله قابل تقدیره...
توی سفر مشهدی که داشتم خوندمش و هر وقت رفتم صحن گوهرشاد مثل داستان فکر می کردم گوهرشاد بیگم روی بام مسجد ایستاده و داره مردمی رو که به پابوس آقا میان تماشا می کنه...