بریده‌ای از کتاب عربیکا اثر یامین پور

هنوز باور ندارم سید مقاومت رفته و دیگر با لبخند آشنا و لحن آتشینش برای دشمن اسرائیلی رجز نمی‌خواند.لبنان سال‌ها بود که در هر هنگامه ای سرش را بر شانه سید می‌گذاشت و بر او تکیه می‌کرد.