بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود: اتحاد بزرگ اثر نادر ابراهیمی

آق اویلر، به غم ، میدان داد ؛ و غم ، قانع نیست .هر چه مدارا کنی ، ستیز می کند ؛ هر چه عقب بنشینی ، پیش می آید ؛هر چه خالی کنی ، پر می کند ؛ هر چه بگریزی ،تعقیب می کند . چون بنشانی اش ، می نشیند آرام ؛ چون پر و بال دهی او را ، می پرد بسیار . غم ، بیشتر خواه است و سیری ناپذیر .