بریده‌ای از کتاب سمفونی مردگان اثر عباس معروفی

گفتم:وقتی آدم یک نفر را دوست داشته بیش تر تنهاست.چون نمی تواند به هیچ کس جز همان آدم بگوید که چه احساسی دارد.و اگر آن آدم کسی باشد که تو را به سکوت تشویق می کند،تنهایی تو کامل می شود.