بریده‌ای از کتاب حماسه حسینی اثر مرتضی مطهری
1403/9/27
4.7
26
صفحۀ 79
عده‌ای آمدند گفتند گریه بر امام حسین ثوابش آن قدر زیاد است که از هر وسیله‌ای برای این کار می‌شود استفاده کرد. یک حرفی را امروزی‌ها در آورده‌اند- در مکتب ماکیاول و امثال او- که می‌گویند هدف وسیله را مباح می‌کند؛ هدفت خوب باشد وسیلهات هرچه شد، شد. اینها هم گفتند: ما اینجا یک هدف مقدس و منزه داریم و آن گریستن بر امام حسین علیه السلام است. حالا این گریستن روی چه فلسفه‌ای است، کاری به آن ندارند؛ باید گریست. بسیار خوب، باید گریست. به چه وسیله بگریانیم؟ به هر وسیله که شد. هدف که مقدس است، وسیله هرچه شد، شد. اگر یک تعزیههای اهانتآور هم بسازیم درست است یا درست نیست؟
عده‌ای آمدند گفتند گریه بر امام حسین ثوابش آن قدر زیاد است که از هر وسیله‌ای برای این کار می‌شود استفاده کرد. یک حرفی را امروزی‌ها در آورده‌اند- در مکتب ماکیاول و امثال او- که می‌گویند هدف وسیله را مباح می‌کند؛ هدفت خوب باشد وسیلهات هرچه شد، شد. اینها هم گفتند: ما اینجا یک هدف مقدس و منزه داریم و آن گریستن بر امام حسین علیه السلام است. حالا این گریستن روی چه فلسفه‌ای است، کاری به آن ندارند؛ باید گریست. بسیار خوب، باید گریست. به چه وسیله بگریانیم؟ به هر وسیله که شد. هدف که مقدس است، وسیله هرچه شد، شد. اگر یک تعزیههای اهانتآور هم بسازیم درست است یا درست نیست؟
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.